Wat helpt na mishandeling - Deel 1
Het is goed om te weten dat dit thema nooit helemaal “klaar” is. Ik heb vele stukken mogen helen en verwerkt maar in de spiraal van mijn groei en ontwikkeling kom ik altijd ergens op de ladder weer een ander stukje tegen op een ander niveau. Je gaat door verschillende fases in je verwerking en in de ontwikkeling van je eigen leven. Zo zal je in de verwerking als kind iets anders nodig hebben dan als volwassene. Iedereen loopt zijn eigen pad. Maar in de basis is, dat wat helpt en wat iemand nodig heeft, wel hetzelfde.
In de eerste instantie is het belangrijk dat je gezien en geloofd wordt. Dat je niet gek bent en dat je niet de enige bent. Het maakt niet uit of je zes of zestig bent. Of je mishandeld of misbruikt bent, of het door 1 of meerdere personen gebeurde. De praatgroep met lotgenoten heeft mij heel erg geholpen. Hier had ik het gevoel dat ik begrepen werd, dat ik niet de enige was en had je steun aan elkaar.
Vervolgens is het belangrijk om van het schuldgevoel af te komen. Er is bij mensen die mishandeld zijn een diepgeworteld gevoel van schuld. Dat het ergens onze eigen schuld is geweest. Dat we het hadden kunnen voorkomen, dat we beter ons best moesten doen, dat we iets fout hebben gedaan, dat we gestraft moesten worden. En bij misbruik misschien ook het schuldgevoel dat je het misschien lekker vond maar dat zeker niet wilde voelen omdat je wist dat het niet ok was. Dat je daarom jezelf weer verafschuwd of achteraf walgt van jezelf. Of omdat je deze fysieke en lichamelijke reactie niet onder controle had, kan het zijn dat je nooit meer de controle wil verliezen. Zeker als de dader daar gebruik van maakte door dingen te zeggen als “zie je wel, je vindt het wel lekker…” Van het schuldgevoel afkomen is een hele hardnekkige. En mijn ervaring is dat je dat eigenlijk niet alleen kunt. Dat doe je bijvoorbeeld door middel van Integratieve (kinder-) therapie.
Als je ouder wordt ga je dingen ontdekken over relaties en hoe dat (niet) werkt. Dat is een heel belangrijke volgende stap. Als je bent mishandeld toen je kind was, ben je namelijk onjuist geconditioneerd als het gaat over liefde en relaties. Waardoor liefde (en seks) geassocieerd wordt met pijn, verdriet, onmacht, grensoverschrijdend gedrag, etc. Dit maakt dat je als slachtoffer vaak in een soortgelijke relatie terecht komt. Niet omdat je dit wil, maar omdat je niet weet hoe het anders kan. Daarin voel je je als slachtoffer heel erg machteloos. En hoor je dingen als: Ik val steeds op de verkeerde, ik dacht dat deze man/vrouw anders zou zijn, maar hij/zij doet precies hetzelfde, ik pik altijd de foute mannen/vrouwen eruit. Alsof ze ook hier geen macht over hebben…
Vervolgens is seksualiteit een ontzettende zoektocht. Daar zitten waarschijnlijk ook allerlei overtuigingen en conditioneringen die niet per se waar zijn. Want wat heb je geleerd over seks? Werd daar thuis over gesproken? En hoe werd daarover gesproken? Werd het gezien als vies of als iets wat niet mocht? Kon je er vragen over stellen? Wat heb je geleerd over relaties? Hoe waren jouw voorbeelden? Wat lieten ze jou zien over aandacht en liefde? Wat heb jij geleerd over conflicten oplossen en ruzie maken? Hoe werd er met jouw mening omgegaan en met jouw seksualiteit? Met je geaardheid? Hoe werd er gereageerd op je eerste liefde?
Al deze ideeën en overtuigingen kun je in therapie tegenkomen en verwerken. En hoe mooi is het als je de overtuigingen die niet van jou zijn, los mag en kunt laten?
Wees lief voor jezelf.
Comentarios